فردوسی

ابوالقاسم فردوسی طوسی

 ( زادهٔ ۳۲۹ هجری قمری )

شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است. برخی فردوسی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند

[۲] که از شهرت جهانی برخوردار است.

فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. 

شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی

توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد.

فردوسی نوشتن شاهنامه را در ۳۸۴ ه‍.ق آغاز کرد و در هفتاد و یک سالگی، تحریر دوم را به انجام رساند.

او  در شاهنامه، فرهنگ ایران پیش از اسلام را با فرهنگ ایران پس از اسلام پیوند داده‌است.

او توانست از میان انبوه دانسته‌هایی که در دسترس داشت، مطالبی را گزیده و گردآوری کند که در یاد ایرانیان، ترکان و هندیان زنده بماند.